چرا به درد نوروپاتیک دچار می‌شویم؟

دردهای نوروپاتیک عموما به یکی از دلایل زیر بروز می‌کنند:

• وقتی تصادف و سانحه رخ می‌دهد

وقتی در اثر یک تصادف یا سانحه به مشکلی دچار می‌شویم و بافت، عضله یا مفصل آسیب می‌بیند، ممکن است با گرفتن درمان متناسب، التیام پیدا کنیم اما واقعیت این است که آسیب سیستم عصبی برطرف نمی‌شود. در نتیجه بیمار تا سال‌ها بعد از سانحه از دردی مداوم رنج می‌برد. معمولا تصادف یا آسیب‌دیدگی‌ای که ستون فقرات را درگیر کرده نیز به درد نوروپاتیک دامن می‌زند. همچنین، فتق دیسک و تحت فشار قرار گرفتن نخاع نیز باعث بروز درد در فیبرهای عصبی دور ستون فقرات خواهد شد.

• وقتی بدن دچار عفونت می‌شود

درصد قابل توجهی از کسانی که از دردهای نوروپاتیک رنج می‌برند، دچار عفونت هستند. برای مثال، بیماران مبتلا به HIV یا ایدز از دردی رنج می‌برند که علت قابل توضیحی ندارد. همچنین، عفونت سیفلیس نیز با درد سوزشی و تیر کشنده‌ی غیرقابل توضیح همراه است که بیمار را بی‌قرار می‌سازد. گفته می‌شود کسانی که در کودکی بیماری آبله‌مرغان را تجربه کرده‌اند، احتمال اینکه در بزرگسالی دچار زونا شوند، وجود دارد. زونا نیز از درهایی است که باعث بروز درد نوروپاتیک مزمن می‌شود.

• وقتی یک جراحی انجام می‌شود

احتمالا شما از بیمارانی که به دلایل مختلف قطع دست یا پا را تجربه کرده‌اند، شنیده‌اید که می‌گویند همان عضوی که دیگر وجود خارجی ندارد، درد می‌کند! این مشکل که سندرم اندام خیالی نامیده می‌شود، نوع نادری از دردهای عصبی است که بعد از قطع دست یا پا شروع می‌شود. در این حالت، مغز بیمار، علی‌رغم قطع شدن عضو همچنان فکر می‌کند که سیگنال‌های درد را از عضو قطع شده دریافت می‌کند. آنچه عملاً اتفاق می‌افتد این است که عصب‌های نزدیک عضو قطع شده سیگنال‌های اشتباهی را به مغز می‌فرستند. جالب است بدانید درد اندام خیالی به جز دست یا پا، در انگشتان دست و پا، گوش و دیگر عضوهای جراحی شده‌ی بدن نیز احساس می‌شود.

• وقتی به یک بیماری خاص دچار می‌شوید

بیماری‌هایی مثل ام اس ، میلوم مولتیپل وسرطان عوارض متعددی دارند که یکی از آنها، دردهای نوروپاتیک است. البته تمام بیماران مبتلا به این عارضه‌ها دچار درد نوروپاتیک نمی‌شوند، اما برخی از درد عصبی نیز رنج می‌برند. متأسفانه بیماری دیابت سهم بزرگی از این رنج دارد . عامل 30 درصد از موارد درد نوروپاتی به حساب می‌آید. دیابت مزمن بر شیوه‌ی عملکرد عصب‌ها اثر می‌گذارد. بیماران دیابتی دچار بی‌حسی و کاهش حسی می‌شوند که درد، سوزش و گزگز دست و پا و انگشتان را به دنبال دارد. مبتلایان به سرطان، باید شیمی درمانی و پرتودرمانی را پشت سر بگذارند که مستقیما بر سیستم عصبی آنها اثر می‌گذارد و موجب تولید سیگنال‌های درد غیرمعمولی می‌شود.